معنی بهانه ساختن در لغت نامه دهخدا

دست آویز کردن. (فرهنگ فارسی معین). عذر تراشیدن: اگر از بنده سیر شده است بهانه توان ساخت شیرین تر از این. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 317)، ناگاه گرفتن، غالب شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)، متحیر گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). قال اﷲ تعالی: بل تأتیهم بغتهً فتبهتهم فلایستطیعون ردها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

معنی بهانه ساختن - جستجوی لغت در جدول جو

بهانه ساختن(نَ)

لغت نامه دهخدا

بهانه ساختن

تصویری از بهانه ساختن — تصویر بهانه ساختن

فرهنگ لغت هوشیار

برهنه ساختن

(مُآ خَ رَ)

عریان کردن. لخت کردن. برهنه کردن. التفاء. (از منتهی الارب) ، خوردنی و طعامی که از عقب سر جمعی که به سیر رفته باشند برند. (برهان) (آنندراج). خوردنیی که پس از رفتن قومی و یا در غیبت کسی پزند. (شرفنامۀ منیری). رجوع به پروازه شود

لغت نامه دهخدا

بهانه داشتن

(نَ خَ)

عذر بیجا آوردن:
شوری ز تو غائبانه دارد
بلبل گل را بهانه دارد.
جعفربیک ولد بهزادبیک (از آنندراج) ، رخنه، جدایی و افتراق، حیرت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ترانه ساختن

(کَ دَ)

آهنگ ساختن:
خونم زدیده مطرب امشب روانه ساخت
یا رب چه درد داشت کسی کآن ترانه ساخت ؟
باقر کاشی (از ارمغان آصفی)

لغت نامه دهخدا

روانه ساختن

(تَ اُ دَ)

روانه کردن. رجوع به روانه کردن شود